ਸਾਡਾ ਧਿਆਨ ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲ ਬਾਣੀ ਦੇ ਅਖਰੀ ਅਰਥਾਂ ਵਲ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਹਿਜੇ-ਸਹਿਜੇ ਬਾਣੀ ਦੇ ‘ਭਾਵ ਅਰਥਾਂ’ ਤੋਂ ‘ਅੰਤਰੀਵ ਭਾਵ’ ਵਲ ਮੋੜ ਖਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ‘ਬਾਣੀ’ ਵਿਚ ਹੀ ਲੀਨ ਹੁੰਦਾ ਜਾਵੇਗਾ।

ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ‘ਧੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ’ ਵਿਚ ਇਲਾਹੀ ‘ਰਸ’, ਇਲਾਹੀ ‘ਰੰਗ’, ਇਲਾਹੀ ਪਿਆਰ, ਇਲਾਹੀ ਉਮਾਹ ਅਤੇ ਵਿਸਮਾਦੀ ਅਵਸਥਾ ਭਰਪੂਰ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਜਿਸ ਗੁਰਮੁਖ ਨੇ ਇਸ ਇਲਾਹੀ ਬਾਣੀ ਨੂੰ ‘ਪਰਸਿਆ’ ਹੈ ਅਤੇ ‘ਜੀਅਹੁ ਜਾਣਿਆ’ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਇਲਾਹੀ ਗੁਣ -