ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਅਧੋਗਤੀ ਵਿਚ ਫਸੇ ਹੋਏ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ, ਮੋਹ-ਮਾਇਆ ਦੇ ‘ਘੁੰਮਣ-ਘੇਰ’ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢਣ ਲਈ, ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ, ਬਖਸ਼ੇ ਹੋਏ ਗੁਰਮੁਖ ਪਿਆਰਿਆਂ, ਮਹਾਂ ਪੁਰਖਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਕਰਨੀ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਸੌਖਾ ਤੇ ਯਕੀਨੀ ਸਾਧਨ ਦਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ-

ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਵਾਉ ਦੁਆਰਾ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਜੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਵਿਚ ਚੁਰਾਸੀ ਲੱਖ ਜੂਨਾਂ ਉਪਾਈਆਂ ਹਨ| ਇਨ੍ਹਾ ਜੂਨਾਂ ਦੇ ਹਰ ਇਕ ਜੀਵ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਜੋਤ ਧਰ ਦਿੱਤੀ| ਇਹ ਇਲਾਹੀ ਜੋਤ, ਗੁਪਤ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜੀਵ ਦੇ ਓਤ-ਪੋਤ ਰਵ ਰਹੀ ਹੈ|

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਰ ਇਕ ਜੀਵ ਅਕਾਲ-ਪੁਰਖ ਦੀ ‘ਅੰਸ਼’ ਹੈ| ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ‘ਮਾਂ’ ਆਪਣੀ ‘ਅੰਸ਼’-ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪਾਲਣ-ਪੋਸਣ, ਵਧਣਫੁਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਡੀ ਆਤਮਿਕ ‘ਮਾਂ’ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੇ ਭੀ ਆਪਣੀ ਅੰਸ਼-ਰੂਪੀ ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਸਾਜਨਾ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਇਕੋ ਵਾਰੀ, ਆਪਣੇ ‘ਹੁਕਮ’ ਦੁਆਰਾ, ਸਰੀਰਕ, ਮਾਨਸਿਕ ਤੇ ਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਲਈ, ਮੁਕੰਮਲ, ਅਭੁੱਲ, ਅੱਟਲ, ਸਦੀਵੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਛਡਿਆ ਹੈ|