ਆਦਿ, ਅਨੇਕ ਅਸਚਰਜ ਇਲਾਹੀ ‘ਵਖਰੁ’, ‘ਸਾਰ ਸਵਤੂਆਂ’, ਦਾ ‘ਵਣਜ’, ਵਾਪਾਰ ‘ਲੇਵਾ-ਦੇਵੀ’ ਹੁੰਦੀ ਹੈ|

ਇਹ ਆਤਮਿਕ ਮੰਡਲ ਦੀਆਂ ‘ਅਨੂਪ ਤੇ ਅਸਚਰਜ’ ਵਸਤੂਆਂ ਦਾ ਵਣਜ-ਵਾਪਾਰ ਸਿਰੋ ਇਲਾਹੀ ਵਣਜਾਰਿਆਂ ਗੁਰਮੁਖ ਪਿਆਰਿਆਂ, ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੀ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ| ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕਾਉਣਾ ਇਸੇ ਗੁਝੀ ਇਲਾਹੀ ਰਾਸ ਦੇ ਵਾਪਾਰ, ਵਣਜ, ‘ਖਮੀਰ’ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ| ਇਥੇ ਮਾਇਕੀ ਮੰਡਲ ਦੇ ਦਿਮਾਗੀ ਗਿਆਨ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਇਕੀ ਮੰਡਲ ਦੇ ਦਿਮਾਗੀ ਗਿਆਨ, ਉਕਤੀਆਂ, ਜੁਗਤੀਆਂ, ਸਿਆਣਪਾਂ ਦੇ ‘ਖੰਭ’, ਆਤਮਿਕ ਮੰਡਲ ਦੀ ‘ਇਲਾਹੀ ਲਿਸ਼ਕ’, ‘ਕਿਰਨ’, ਨਾਲ ਸੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ| ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਹੁਕਮ ਹੈ-

ਜਿਸ ਸੰਗਤ ਵਿਚ ਏਹੋ ਜਿਹੀ-