ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਆਦਿ ਤੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਇਹ ਵਿਕਸਿਤ ‘ਹਉਮੈ’ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਾਈ ਹੈ। ਇਸ ਹਉਮੈ ਦੇ ਕਾਰਣ ਹੀ ਜੀਵ ਮੈਂ-ਮੇਰੀ ਦੀ ਅਪਣਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਜੇ ਅਸੀਂ ਦਿਆਨਤਦਾਰੀ ਨਾਲ ਅੰਤਰਮੁਖੀ ਹੋ ਕੇ ਮਨ ਦੀ ਖੋਜ-ਪੜਤਾਲ ਕਰੀਏ, ਤਾਂ ਪਰਤੀਤ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪੱਖ ਵਿਚ ਹਉਮੈ ਦਾ ਹੀ ਵਰਤ-ਵਰਤਾਰਾ ਅਤੇ ਬੋਲ-ਬਾਲਾ ਹੈ।

ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੇ ਆਪਣੀ ‘ਮੌਜ’ ਵਿਚ, ਅਪਣੇ ‘ਕਵਾਉ’ ਦੁਆਰਾ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਸਾਜੀ ਅਤੇ ਹਰ ਕਿਣਕੇ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ‘ਜੋਤ’ ਰਖ ਕੇ ਇਹ ‘ਖੇਲ-ਅਖਾੜਾ’ (Divine Drama) ਰਚਿਆ। ਇਸ ‘ਵਡ ਖੇਲ-ਤਮਾਸ਼ੇ’ ਨੂੰ ਅਭੁੱਲ ਅਤੇ ਸਦੀਵੀ ‘ਨਿਯਮਾਂ’ ਵਿਚ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ‘ਹੁਕਮ’ ਜਾਰੀ ਕਰ ਦਿਤਾ।