ਏਸੇ ਕਰਕੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੂੰ ‘ਪੀ੍ਰਤਮ’,‘ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਮ’ , ‘ਪ੍ਰੇਮ ਪੁਰਖ’ ਆਦਿ ਲਫਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੋਧਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ | ਪ੍ਰਭੂ ਪ੍ਰਤੀ-ਮਾਂ, ਬਾਪ, ਬੰਧਪ, ਸਾਹਿਬ, ਸਾਜਨ, ਪ੍ਰਿਅ ਆਦਿ ਦੇ ਸੰਬੰਧ, ਉਸੇ ਪ੍ਰੀਤ-ਪਿਆਰ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਤੇ ਨਮੂਨੇ ਹਨ |

‘ਪ੍ਰੀਤ-ਪ੍ਰੇਮ-ਪਿਆਰ’ ਦੇ ਸੂਖਮ ਵਲਵਲਿਆਂ ਦੇ ਅਤਿਅੰਤ ਕੋਮਲ ਪ੍ਰੇਮ-ਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ‘ਪ੍ਰੇਮ ਸਵੈਪਨਾ’ ਰਾਹੀਂ, ਇਲਾਹੀ ਪ੍ਰੇਮ-ਰਾਗ ਦੀਆਂ ਅਨੇ ਕਾਂ ਰਾਗ-ਰਾਗਣੀਆਂ ਦੀਆਂ ਅਨਹਦ ਧੁਨੀਆਂ, ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ, ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ਉਪਜਦੀਆਂ, ਮੌਲਦੀਆਂ, ਥਰ-ਥਰਾਉਂਦੀਆਂ, ਲਹਿਰਾਂਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ, ਜਗਿਆਸੂ ਦੇ ਅੰਤਰ-ਆਤਮੇ, ਹਿਰਦੇ ਦੀਆਂ ਕੋਮਲ ਕਿੰਗਰੀਆਂ ਨੂੰ ਛੋਹ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਤੇ ‘ਮਨ’ ਨੂੰ ਅਲਮਸਤ ਮਤਵਾਰਾ ਕਰ ਦੇਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਤੇ ਜਗਿਆਸੂ ਮੱਲੋ-ਮੱਲੀ ਕਹਿ ਉਠਦਾ ਹੈ -

ਇਸ ਸੱਚੇ-ਸੁੱਚੇ ਇਲਾਹੀ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਚ -